HEBREO 9: 1~22
1 Ang unang kasabotan may ka sugoan ug talaan. May santwaryo pod nga yutan-on. 2 May lawak ni nga gitawag og Balaang Dapit diin nahimutang ang tungtonganan sa suga ug ang talad nga nahimutangan sa tinapay nga ihalad sa Diyos. 3 Dihay tabil nga nag-ulang sa duha ka lawak. Sa ikaduhang lawak nga gitawag og Labing Balaang Dapit nga 4 may bulawang altar alang sa paaso sa insenso ug ang Arka sa Kasabotan nga giputos og bulawan. Dihay bulawang tadyao nga dunay manna. Sa sulod tua ang sungkod ni Aaron nga nanalingsing ug ang duha ka papan sa kasabotan. 5 Ibabaw sa arka ang duha ka anghel sa himaya nga milandong sa lingkoranan sa Pasaylo. Apan dili nato ikahulagway ang tanan.
6 Kay nahimutang man ang tanan sumala sa gikahulagway, ang mga pari kanunayong nanulod sa unang lawak aron pagtuman sa gimbuhaton. 7 Apan ang Labawng Pari mosulod makausa sa usa ka tuig sa ikaduhang lawak. Sa pagsulod magdala siya sa halad nga dugo alang sa iyang mga sala ug sa mga sala sa katawhan. 8 Pinaagi ini ang Espiritu Santo nagtudlo nato nga dili bukas ang agianan padulong sa santwaryo sa sulod samtang naa pa ang unang lawak. 9 Mahinungdanon kaayong pagtulon-an ang gilarawan karon. Ang mga gasa ug sakripisyo dili makahingpit sa naghalad, 10 kay kining mga ilimnon, pagkaon ug uban pang paagi sa paglinis pinaagi sa tubig mga tawhanong lagda. Buhaton ni hangtod sa panahon sa pagbag-o.
11 Apan karon si Cristo ipakita isip Labawng Pari nga may kalabotan sa mga maayong butang ining panahon sa kabag-ohan. Misulod siya sa santwaryo nga dili binuhat sa tawo, mas harianon ug mas hingpit. 12 Sa ato pa, dili minugna. Wala siya magdalag dugo sa mga kanding ug toro. Ang kaugalingong dugo ang gidala. Misulod siya aron pagkab-ot sa hingpit nga kaluwasan. 13 Kon ang pagsablig sa katawhan nga nahugawan sa sala og dugo sa kanding ug toro o ang pagkatagkatag sa abo sa laking baka maghatag og tawhanong kalinis ug kabalaan, 14 unsa pa kaha ang pagsablig sa dugo ni Cristo! Linamdagan sa tunhayng Espiritu, mihalad si Cristo sa kaugalingon isip walay buling nga halad ngadto sa Diyos. Ang iyang dugo mipapas sa mga daotan tang buhat. Sa ingon, makaalagad ta karon sa buhing Diyos.
15 Busa, si Cristo ang tigpataliwala sa bag-ong kasabotan o Kasabotan. Ang iyang kamatayon magbayad sa mga sala nga atong nabuhat ubos sa Daang Kasabotan. Ang saad gihatag sa tanang gitawag alang sa kinabuhing dayon. 16 Ingon sa tanang kasabotan, kinahanglang paaboton nga mamatay ang naghimo ini. 17 Ang kasabotan nalig-on sa kamatayon ug walay kahulogan samtang ang naghimo buhi pa. 18 Mao nga ang unang kasabotan gipanghimatuod pinaagi sa dugo. 19 Gipahibalo ni Moises sa nagkatigom nga katawhan ang tanang kasugoan sa balaod. Unya, mikuha siyag dugo sa toro ug kanding nga iyang gisagolag tubig. Nagkuha pod siyag isopo ug pulang panapton nga delana ug gisabligan ang libro sa kasabotan ug sa katawhan sa 20 pag-ingon: Kini ang dugo sa Kasabotan nga gisugo kaninyo sa Diyos. 21 Sa samang paagi, gisabligan niya sa dugo ang santwaryo ug ang tanang galamiton sa paghalad. 22 Sumala sa Balaod, halos ang tanang paglinis kinahanglang himoon sa dugo. Walay pasaylo kon walay dugo nga iula.
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong ebanghelyo naghisgot diha sa mga bulohaton niadtong unang panahun sa panahun pa ni Moises diin uso pa ang paghalad sa dugo ug sa mga mananap nga sinunog ug diin usa kini ka yutan-on nga paghalad kay kini nagalangkob man lang diha sa mga materyal nga nia sa yuta apan tungod sa kinasin kasing ug hugot nga paghalad ngadto sa Dios ang maong mga paghalad gipanalanginan sa Dios Amahan, diin usa kini ka ritwal nga susama sa mga ritwal sa mga Dios-dios apan lagi kay mao may naandan niadtong panahuna.
Apan sa dihang si Jesu-Cristo nagpalansang ug nagpakamatay sa krus nan, dili na dawaton sa Dios Amahan ang mga halad sa mga mananap nga sinunog kay humana man nagbuhat ug halad si Jesus sa iyang kaugalingong lawas ug dugo, diin diha sa mao niyang paghalad maoy kadaugan sa tanang mag katawhan agig kaluwasan sa ilang mga sala, diin pinaagi sa kamatayon ni Jesus namatay ang atong mga sala ug apil kita apan diha sa iyang pagkabanhaw, nabanhaw kita apan nagpabilin nga namatay ang atong mga sala.
Apan lagi kay nagpakabuhi pa man kita niining kalibutana nan anaa gihapon kita sa pagpakasala kay ang tawo makasala gayud diha sa iyang huna-huna, sa pulong ug sa buhat. Mao nga sa kanunay atong ibalaan ang atong kaugalingon diha sa paglikay sa pagpakasala ug sa kanunay manalangin ug mag-ampo kita diha sa pagsimba sa atong Dios nga labing gamhanan, diin mas maayo nga magkahugpong ang katawhan diha sa ilang pagsimba ug pag-ampo kay ang Dios nagaingon duha o tulo nga nagasangpit sa akong ngalan anaa ako nga nagauban kaninyo.
Diha sa atong pagsimba sa kanunay ang Dios naminaw sa atong mga pag-ampo kay matod pa sa pulong sa Amahan walay pag-ampo dinhi sa ibabaw sa kalibutan nga dili nako madunggan ang tanan iyang hidunggan apan dili ang tanan nakadawat sa iyang panalangin kay ang kadaghanan nga naga-ampo anaa lamang sa tumoy sa ilang dila, wala magagikan sa ilang kasing-kasing. Nagpasabot mga igsoon nga ang Dios walay gipili walay gipihig diin andam siya maminaw kanatong iyang mga katawhan.
6 Kay nahimutang man ang tanan sumala sa gikahulagway, ang mga pari kanunayong nanulod sa unang lawak aron pagtuman sa gimbuhaton. 7 Apan ang Labawng Pari mosulod makausa sa usa ka tuig sa ikaduhang lawak. Sa pagsulod magdala siya sa halad nga dugo alang sa iyang mga sala ug sa mga sala sa katawhan. 8 Pinaagi ini ang Espiritu Santo nagtudlo nato nga dili bukas ang agianan padulong sa santwaryo sa sulod samtang naa pa ang unang lawak. 9 Mahinungdanon kaayong pagtulon-an ang gilarawan karon. Ang mga gasa ug sakripisyo dili makahingpit sa naghalad, 10 kay kining mga ilimnon, pagkaon ug uban pang paagi sa paglinis pinaagi sa tubig mga tawhanong lagda. Buhaton ni hangtod sa panahon sa pagbag-o.
11 Apan karon si Cristo ipakita isip Labawng Pari nga may kalabotan sa mga maayong butang ining panahon sa kabag-ohan. Misulod siya sa santwaryo nga dili binuhat sa tawo, mas harianon ug mas hingpit. 12 Sa ato pa, dili minugna. Wala siya magdalag dugo sa mga kanding ug toro. Ang kaugalingong dugo ang gidala. Misulod siya aron pagkab-ot sa hingpit nga kaluwasan. 13 Kon ang pagsablig sa katawhan nga nahugawan sa sala og dugo sa kanding ug toro o ang pagkatagkatag sa abo sa laking baka maghatag og tawhanong kalinis ug kabalaan, 14 unsa pa kaha ang pagsablig sa dugo ni Cristo! Linamdagan sa tunhayng Espiritu, mihalad si Cristo sa kaugalingon isip walay buling nga halad ngadto sa Diyos. Ang iyang dugo mipapas sa mga daotan tang buhat. Sa ingon, makaalagad ta karon sa buhing Diyos.
15 Busa, si Cristo ang tigpataliwala sa bag-ong kasabotan o Kasabotan. Ang iyang kamatayon magbayad sa mga sala nga atong nabuhat ubos sa Daang Kasabotan. Ang saad gihatag sa tanang gitawag alang sa kinabuhing dayon. 16 Ingon sa tanang kasabotan, kinahanglang paaboton nga mamatay ang naghimo ini. 17 Ang kasabotan nalig-on sa kamatayon ug walay kahulogan samtang ang naghimo buhi pa. 18 Mao nga ang unang kasabotan gipanghimatuod pinaagi sa dugo. 19 Gipahibalo ni Moises sa nagkatigom nga katawhan ang tanang kasugoan sa balaod. Unya, mikuha siyag dugo sa toro ug kanding nga iyang gisagolag tubig. Nagkuha pod siyag isopo ug pulang panapton nga delana ug gisabligan ang libro sa kasabotan ug sa katawhan sa 20 pag-ingon: Kini ang dugo sa Kasabotan nga gisugo kaninyo sa Diyos. 21 Sa samang paagi, gisabligan niya sa dugo ang santwaryo ug ang tanang galamiton sa paghalad. 22 Sumala sa Balaod, halos ang tanang paglinis kinahanglang himoon sa dugo. Walay pasaylo kon walay dugo nga iula.
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong ebanghelyo naghisgot diha sa mga bulohaton niadtong unang panahun sa panahun pa ni Moises diin uso pa ang paghalad sa dugo ug sa mga mananap nga sinunog ug diin usa kini ka yutan-on nga paghalad kay kini nagalangkob man lang diha sa mga materyal nga nia sa yuta apan tungod sa kinasin kasing ug hugot nga paghalad ngadto sa Dios ang maong mga paghalad gipanalanginan sa Dios Amahan, diin usa kini ka ritwal nga susama sa mga ritwal sa mga Dios-dios apan lagi kay mao may naandan niadtong panahuna.
Apan sa dihang si Jesu-Cristo nagpalansang ug nagpakamatay sa krus nan, dili na dawaton sa Dios Amahan ang mga halad sa mga mananap nga sinunog kay humana man nagbuhat ug halad si Jesus sa iyang kaugalingong lawas ug dugo, diin diha sa mao niyang paghalad maoy kadaugan sa tanang mag katawhan agig kaluwasan sa ilang mga sala, diin pinaagi sa kamatayon ni Jesus namatay ang atong mga sala ug apil kita apan diha sa iyang pagkabanhaw, nabanhaw kita apan nagpabilin nga namatay ang atong mga sala.
Apan lagi kay nagpakabuhi pa man kita niining kalibutana nan anaa gihapon kita sa pagpakasala kay ang tawo makasala gayud diha sa iyang huna-huna, sa pulong ug sa buhat. Mao nga sa kanunay atong ibalaan ang atong kaugalingon diha sa paglikay sa pagpakasala ug sa kanunay manalangin ug mag-ampo kita diha sa pagsimba sa atong Dios nga labing gamhanan, diin mas maayo nga magkahugpong ang katawhan diha sa ilang pagsimba ug pag-ampo kay ang Dios nagaingon duha o tulo nga nagasangpit sa akong ngalan anaa ako nga nagauban kaninyo.
Diha sa atong pagsimba sa kanunay ang Dios naminaw sa atong mga pag-ampo kay matod pa sa pulong sa Amahan walay pag-ampo dinhi sa ibabaw sa kalibutan nga dili nako madunggan ang tanan iyang hidunggan apan dili ang tanan nakadawat sa iyang panalangin kay ang kadaghanan nga naga-ampo anaa lamang sa tumoy sa ilang dila, wala magagikan sa ilang kasing-kasing. Nagpasabot mga igsoon nga ang Dios walay gipili walay gipihig diin andam siya maminaw kanatong iyang mga katawhan.
No comments:
Post a Comment