MATEO 22: 1~14
22 • 1 Si Jesus mipadayon pagsultig mga sambingay. 2 “May hari nga nagsaulog sa kasal sa iyang anak nga lalaki. 3 Nagpadala siyag mga sulugoon aron pagtawag sa mga dinapit. Apan mibalibad sila. Dili makatambong. 4 Nagpadala siyag laing mga sulugoon aron pagpahibalo: ‘Andam na ang kombira, giihaw na ang pinatam-bok nga mga baka ug ang uban pang hayop. Karon andam na ang tanan. Dali mo sa bangketi sa kasal.’ 5 Apan wala sila magtagad ug nanglakaw, ang uban sa uma; ang uban sa trabaho. 6 Samtang gidakop sa uban ang mga sulugoon sa hari, gipakaulawan ug gipatay.
7 Nasuko ang hari. Iyang gipaadto ang mga sundalo aron paglaglag sa mamumuno ug pagsunog sa ilang syudad. 8 Unya, giingnan niya ang mga sulugoon: “Ang hikay sa kasal andam na. Apan dili takos ang dinapit. 9 Lakaw sa kasuokan sa kadalanan ug dapita sa kombira ang tanan nga inyong makita.”
10 Ang mga sulugoon nangadto dayon sa kadalanan ug gidala ang tanang nakita, ang maayo ug daotan. Ug ang balay napuno sa mga dinapit. 11 Ang hari miduol aron pagtan-aw sa nanambong sa kan-anan, apan nakakita siyag tawo nga walay sinina sa kasal. 12 Busa, iya ning giingnan: “Higala, giunsa mog sulod nga wala ka may sapot sa kasal?” Apan ang tawo nagpakahilom. 13 Busa, misugo ang hari sa iyang ginsakpan: “Gaposa ang kamot ug tiil ug ilabay siya sa ka-ngitngit diin dunay bakho ug kagot sa ngipon.’ • 14 Hibaloi nga daghan ang gitawag, apan dyotay ra ang napili.”
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong ebanghelyo nagpasabot kini diha sa pagtawag sa Dios sa iyang mga katawhan diin kadtong mga pinasidunggan ug adunay mga kaalam wala magpatalinghug sa pagtawag kanila, kay mas importantae man sa tawo ang iyang bahandi nga iya niining kalibutan kay mao man kini makapahimo niyang tinahod ug inila dinhi sa ibabaw sa yuta. Apan matod pa wala ipamugos sa Diyos ang iyang gingharian didto sa langit diin kinsa kadtong wala magpatalinghug sa maong pagtawag sa Diyos adunay kagawasan kay mao man kana ang sumbanan isip tawo nining kalibutan ang tawo man gayud ang adunay kagahum sa pagmando sa iyang kaugalingon samtang nagkinabuhi pa.
Apan diha sa ubang sinulat. 1 Corinto : 1:28~30 nagaingon maoy gipili sa Diyos ang mga tinamay ug mga sinalikway, ug ilabina niadtong mga katawhan nga gituohan sa uban nga walay pulos niining kalibutana nga maoy mosangyaw sa iyang pulong, kay aron iyang ipakita sa tanan nga ang mga tawhaanon nga kaalam ug tawhanon nga kinaadman walay gamit didto sa iyang gingharian busa dili kini angay ipasigarbo.
Diha niining maong ebanghelyo gipakita sa Diyos nga kadto lamang andam mosunod sa iyang kasugo-an ang adunay lugar didto sa iyang ginghari-an sa langit, kay matod pa dili ang tanan nga mga katawhan dinhi sa kalibutan, tinawag ug pinili sa Diyos nga sa ato pa kadtong wala tawga ug pili-a nan dinhi lang sila sa kalibutan, apan kadtong gitawag ug gipili sa Diyoa nan pagapili-an pa usab sila. Nagapasabot lamang mga igsoon nga dili sayon ang pagsulod sa gingharian sa langit, diin diha sa pagpakabuhi sa ato niining kalibutana, pinili ka man tuod sa Diyos apan aduna kay kagawasan sa imong pagabuhaton diin kun magkulang ka sa imong pagpangalagad nan tulobagon mo kana inig-abot sa tukmang higayon.
Daghan man ang dili molingi diha sa mga templo ug mga sinagoga kay lagi kun haduol ka sa Diyos nan haduol ka man sa mga paglutos, apan ang Diyos Amahan miingon, kun nalatid na daan ang mga paglutos ug pagsulay sa imong kinabuhi nan molikay ka man sa Diyos makaambit ka gihapon niini, diin bulahan kun imo kining mahalad ug ma-ampo sa kanunay kay hagkap man ang tanan, kay matod pa sa pulong sa balaang espiritu, sa Ginoong Jesus Cristo, tukhi ang mga pagsulay sa mga pag-ampo kay ania ako manalipod kaninyo.
Ang balaang kasulatan nagaingon kun gusto nimong daygon ug himaya-on didto sa iyang gingharian sa langit nan puy-i ang kinabuhi nga puno sa mga paglutos ug mga pag-antos dinhi sa yuta, pas-ana ang imong krus ug sunod sa mga pagtulon-an nga gisangyaw ni Kristo, kay bulahan ka nga naka-ambit diha sa mga kasakitan ni Cristo didto sa paglansang niya sa krus sa kalbaryo kay makaambit ka usab diha sa iyang himaya sa pagkabanhaw didto sa langit.
7 Nasuko ang hari. Iyang gipaadto ang mga sundalo aron paglaglag sa mamumuno ug pagsunog sa ilang syudad. 8 Unya, giingnan niya ang mga sulugoon: “Ang hikay sa kasal andam na. Apan dili takos ang dinapit. 9 Lakaw sa kasuokan sa kadalanan ug dapita sa kombira ang tanan nga inyong makita.”
10 Ang mga sulugoon nangadto dayon sa kadalanan ug gidala ang tanang nakita, ang maayo ug daotan. Ug ang balay napuno sa mga dinapit. 11 Ang hari miduol aron pagtan-aw sa nanambong sa kan-anan, apan nakakita siyag tawo nga walay sinina sa kasal. 12 Busa, iya ning giingnan: “Higala, giunsa mog sulod nga wala ka may sapot sa kasal?” Apan ang tawo nagpakahilom. 13 Busa, misugo ang hari sa iyang ginsakpan: “Gaposa ang kamot ug tiil ug ilabay siya sa ka-ngitngit diin dunay bakho ug kagot sa ngipon.’ • 14 Hibaloi nga daghan ang gitawag, apan dyotay ra ang napili.”
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong ebanghelyo nagpasabot kini diha sa pagtawag sa Dios sa iyang mga katawhan diin kadtong mga pinasidunggan ug adunay mga kaalam wala magpatalinghug sa pagtawag kanila, kay mas importantae man sa tawo ang iyang bahandi nga iya niining kalibutan kay mao man kini makapahimo niyang tinahod ug inila dinhi sa ibabaw sa yuta. Apan matod pa wala ipamugos sa Diyos ang iyang gingharian didto sa langit diin kinsa kadtong wala magpatalinghug sa maong pagtawag sa Diyos adunay kagawasan kay mao man kana ang sumbanan isip tawo nining kalibutan ang tawo man gayud ang adunay kagahum sa pagmando sa iyang kaugalingon samtang nagkinabuhi pa.
Apan diha sa ubang sinulat. 1 Corinto : 1:28~30 nagaingon maoy gipili sa Diyos ang mga tinamay ug mga sinalikway, ug ilabina niadtong mga katawhan nga gituohan sa uban nga walay pulos niining kalibutana nga maoy mosangyaw sa iyang pulong, kay aron iyang ipakita sa tanan nga ang mga tawhaanon nga kaalam ug tawhanon nga kinaadman walay gamit didto sa iyang gingharian busa dili kini angay ipasigarbo.
Diha niining maong ebanghelyo gipakita sa Diyos nga kadto lamang andam mosunod sa iyang kasugo-an ang adunay lugar didto sa iyang ginghari-an sa langit, kay matod pa dili ang tanan nga mga katawhan dinhi sa kalibutan, tinawag ug pinili sa Diyos nga sa ato pa kadtong wala tawga ug pili-a nan dinhi lang sila sa kalibutan, apan kadtong gitawag ug gipili sa Diyoa nan pagapili-an pa usab sila. Nagapasabot lamang mga igsoon nga dili sayon ang pagsulod sa gingharian sa langit, diin diha sa pagpakabuhi sa ato niining kalibutana, pinili ka man tuod sa Diyos apan aduna kay kagawasan sa imong pagabuhaton diin kun magkulang ka sa imong pagpangalagad nan tulobagon mo kana inig-abot sa tukmang higayon.
Daghan man ang dili molingi diha sa mga templo ug mga sinagoga kay lagi kun haduol ka sa Diyos nan haduol ka man sa mga paglutos, apan ang Diyos Amahan miingon, kun nalatid na daan ang mga paglutos ug pagsulay sa imong kinabuhi nan molikay ka man sa Diyos makaambit ka gihapon niini, diin bulahan kun imo kining mahalad ug ma-ampo sa kanunay kay hagkap man ang tanan, kay matod pa sa pulong sa balaang espiritu, sa Ginoong Jesus Cristo, tukhi ang mga pagsulay sa mga pag-ampo kay ania ako manalipod kaninyo.
Ang balaang kasulatan nagaingon kun gusto nimong daygon ug himaya-on didto sa iyang gingharian sa langit nan puy-i ang kinabuhi nga puno sa mga paglutos ug mga pag-antos dinhi sa yuta, pas-ana ang imong krus ug sunod sa mga pagtulon-an nga gisangyaw ni Kristo, kay bulahan ka nga naka-ambit diha sa mga kasakitan ni Cristo didto sa paglansang niya sa krus sa kalbaryo kay makaambit ka usab diha sa iyang himaya sa pagkabanhaw didto sa langit.
No comments:
Post a Comment