Unsaon Sa Diyos Paghimong Matarong Sa Tawo

ROMA 3: 21~31

• 21 Apan karon gipadayag unsa ang gipahayag kanato sa Balaod ug sa mga Propeta: Ang Diyos naghimo nato sama sa iyang gusto sa walay pagkinahanglan sa balaod. 22 Ang Diyos naghimo natag tarong pinaagi sa pagtoo kang JesuCristo sa walay pagpili, alang ni sa tanang nagtoo. 23 Kay ang tanan nakasala ug wala makakab-ot sa himaya sa Diyos. 24 Ug ang tanan gitarong sa kalumo ug gisantos pinaagi sa kaluwasan nga nakab-ot ni Cristo Jesus. 25 Kay ang Diyos nagtugyan niya nga mabiktima aron, pinaagi sa iyang dugo, makab-ot ang pasaylo sa atong mga sala pinaagi sa pagtoo.

Busa, ang Diyos nagtudlo giunsa ta niya pagdala sa katarong. 26 Wala niya panumbalinga ang mga sala kaniadto, panahon to nga nagpailob lang ang Diyos. Apan karon buot niyang ipadayag ang iyang kabalaan. Makiangayon siya ug balaan. Gitarong ta niya pinaagi sa pagtoo ni Jesus.

27 Unya, unsa na man ang atong garbo? Wala ni iapil. Sa unsang paagiha? Dili ining Balaora ug sa pagtuman ini kondili, sa laing balaod – ang pagtoo. 28 Kay nagtoo man ta nga ang tawo naa sa grasya sa Diyos pinaagi sa pagtoo, dili sa pagtuman sa Balaod. 29 Kay kon dili, ang Diyos maDiyos sa mga Judio. Apan dili ba pod siya Diyos sa paganong nasod? 30 Ang tinuod, Diyos siya sa tanan, kay usa lang ang Diyos. Moluwas siya pinaagi sa pagtoo sa mga tinuling Judio ingon man sa dili tinuling nasod. 31 Nan karon, nagsalikway ba ta sa bili sa Balaod tungod sa atong gisulti bahin sa pagtoo? Wala. Hinunoa, gipahimutang ta ang Balaod sa hustong dapit.

PAGPAAMBIT SA MENSAHE:

Ang maong ebanghelyo nagpamatuod lamang dili sa ubang pulong sa balaang kasulatan nga nagaingon nga ang mag Judio ug dili Judio maluwas pinaagi sa pagtuo. matod pa usab diha sa ubang sinulat sa balaang kasulatan Hebrew 11 : 1 nagaingon nga ang pagtuo mao ang atong pagsalig sa mga butang nga atong gilaoman apan dili nato makita.

Ang Diyos amahan mipakanaog sa iyang bugtong anak aroan magpakatawo ug magpakamatay sa krus diin pinaagi sa atong bug-os ug hugot nga pagtuo kang Jesu Cristo nan matagaan kita sa higayon nga maluwas ngadto sa kinabuhing dayun.

Diha sa mga sinulat ni Santiago, diha sa Santiago 2: 26 nagaingon, nga ang pagtuo patay kun walay maayong buhat sama kini sa lawas sa tawo nga kun walay espiritu patay kini. Santiago 2: 24 nagaingon nga mas gikahimut-an sa Diyos ang mga katawhan nga adunay maayong buhat gumikan sa ilang pagtuo kay sa mga tawo nga adunay pagtuo lamang.

Sa ato pa diay mga igsoon malig-on lamang ang atong pagtuo atubangan sa Diyos kun adunay kitay mga buhat nga langitnon ug gikahimut-an sa Diyos. Diin atong mapalandungan ang kinaiyahan nga gisul-ob ni Jesu Cristo diin maoy gusto niyang isul-ob usab sa iyang mga tumutuo, ang buhat sa pagkamangindawaton, pagkamapaubsanon ug nga kanunay nga mga pag-ampo.

Kay matod pa nga ang kaluwasan nga gisaad sa Diyos sa iyang mga katawhan dili kini premyo tungod sa mga maayong buhat aron sa ingon dili kita pagpasigarbo sa atubangan sa Diyos nga kita maluwas gimikan sa atong maayong binuhatan kay ang kaluwasan ngadto sa kinabuhing dayon gasa kini sa Diyos kanato tungod sa iyang gugma kanatong iyang mga katawhan.

Sa ato pa mga igsoon walay nahibalo diha sa kabubut-on sa Diyos kay diha satong pagsunod sa iyang kasugo-an dinhi sa ibabaw sa kalibutan, dili nato matagna ni mahibaw-an kun asa mapaingon ang atong kalag luyo sa atong mga pag-ampo, nan unsa na kaha kadtong walay mga pag-ampo, busa sa kanunay atong pangandaman ang kinabuhi luyo sa kamatayon pinaagi diha sa mga pag-ampo nga gitudlo sa Amahan kanato.

Daghan tinuod ang gusto maluwas apan dili gusto modawat sa kamatayon, atong hinumduman nga langyaw lamang kita niining kalibutan, Diin ang matuod nato nga puloy-anan mao kadtong atua sa laing kalibutan diin wala pay nahibalo kun unsa kini, diin mao kini ang pagkinabuhi nga espirituhanon.