Nadawat Ang Saad Tungod Sa Pagtuo

ROMA 4:13~25

13 Kon ang Diyos misaad kang Abraham, o sa iyang kaliwat, nga maiya ang kalibotan, dili ni tungod sa pagtuman sa Balaod kondili, sa kamaangayon ug kahigala sa Diyos tungod sa pagtoo. 14 Kon karon ang saad gituman alang sa nagsalig sa Balaod, ang pagtoo mawad-an sa kamahinungdanon ug ang saad dili matuman. 15 Kay iya sa Balaod ang pagpahamtang og silot, magkauban ang balaod ug sala.
16 Tungod ini, ang pagtoo dalan, ang tanan gihatag pinaagi sa grasya. Ang mga saad ni Abraham natuman alang sa tanan niyang kaliwat, dili lang alang sa mga anak sumala sa Balaod kondili, sa ubang nagtoo.
Si Abraham amahan natong tanan. 17 Himoon tikawng amahan sa daghang nasod. Amahan ta siya sa mata Niya nga nagbanhaw sa minatay ug naghimo sa tanang binuhat, kay kini man ang Diyos nga iyang gitoohan.
18 Si Abraham nagtoo ug naglaom bisag wala nay pagdahom, sa ingon naamahan siya sa daghang nasod, sumala sa giingon kaniya: Maingon ini kadaghan ang imong kaliwat.
19 Wala siya magduda bisag dili na makahatag og kinabuhi ang iyang lawas. (100 ang iyang idad), bisag si Sara, iyang asawa, dili na makapanganak. 20 Wala siya magduda ug walay katahap sa saad sa Diyos. Pinaagi sa paglig-on sa iyang pagtoo, gihimaya niya ang Diyos. 21 Hinunoa, kombensido siya nga ang misaad may gahom sa pagtuman. 22 Tungod sa maong pagtoo, ang Diyos nag-isip niya nga tarong. 23 Kining mga pulong sa kasulatan magpulos dili lang niya 24 kondili, nato, kay nagtoo man ta sa mibanhaw ni Jesus, ang Ginoo sa minatay. 25 Gitugyan siya alang sa atong mga sala ug gibanhaw alang sa atong pagkatarong.

PAGPAPAMBIT SA MENSAHE:

Ang maong pagtulon-an nagpasabot diha sa mga pagtulon-an nga gisangyaw sa Dios niadtong una pang mga kapanahunan diin Ang Diyos nga gimatarong sa una niyang mga tinawag sama kang Abraham nga diin tungod sa dako ug talagsaon niyang pagtuo gimatarong siya sa Diyos diin gisaad sa Diyos kang Abraham nga mangamahan siya sa daghang kanasuran ug diin usab siya ug ang iyang mga kaliwatan mahatagan ug luna didto sa yuta sa mga saad, apan sa dili pa kini mahitabo nagaingon ang Diyos nga sa dili pa kini mahitabo mamahimo una nga ulipon ang iyang mga kaliwatan sulod sa 400 kapin ka mga katuigan.

Apan wala molunga sa pagtuman si Abraham sa iyang pagpangalagad diin bisan diha sa tanang mga pagsulay nga iyang naagi-an apan nagpabilin ang iyang pagtuo ngadto sa Diyos nga dili mahikap ni makita. Sa libo-an nga katuigan hina-hinay nga natuman ang tanang nga gisaad sa Diyos ngadto kang Abraham, diin ang kahingpitan sa saad kang Abraham nagaingon nga ang tanan nga midawat kang Kristo nga anak sa Diyos ug manunubos sa tibook kalibutan nan kaliwat ni Abraham.

Ingon niana ka importante nga atong malig-on ant atong pagtuo ngadto sa Dios, diin matod pa diha sa ubang sinulat, Hebreo 11:1 nagaingon nga ang pagtuo maoy pagsalig sa mga binuhat o sa butang nga atong gilaoman apan dili nato makita ni mahikap. Apan dili nato masukod ang atong pagtuo pinaagi sa sukdanan dinhi sa kalibutan, kay anaa man kini ipahimutang sa Diyos sa atong huna-huna ug kasing-kasing nga sa ato pa Diyos lamang ang makasukod sa gidak-on sa atong pagtuo. Hebreo 11: 6 nagaingon ‘Walay makapahimuot sa Dios kun walay pagtuo kay ang moduol sa Dios kinahanglan gayud nga motuo nga adunay Dios ug gantihan niya ang nangita kaniya”.

Apan ang kamatuoran mao nga langyaw ug dumuduong lamang kita niining kalibutana ug aduna pay kinabuhi human niini nga kinabuhi-a diin mao kadto ang labing importante. Ang saad ug panalangin nga gisaad sa Diyos dili matapos dinhi niining ibabaw sa yuta kundili magpadayon kini ngadto laing kalibutan ug madawat usab kini sa imong mga kaliwatan, busa mga igsoon atong pahinungdan sa kanunay ang kamatuoran nga atong nakaplagan diin pinaagi diha sa kanunay nga pag-ampo ug pagpangalagad uban sa hugot nga pagtuo.