Ang Esperitu Santo Ug Tawhanong Kinaiya (Galacia 5:16~26)

16Apan ako magaingon, panaggawi kamo diha sa Espiritu, ug ayaw ninyo pagtumana ang mga pangibog sa unod. 17Kay ang mga pangibog sa unod nakasupak sa Espiritu, ug ang mga tinguha sa Espiritu nakasupak sa unod, kay kining duha nagakasinupakay man ang usa sa usa, aron kamo dili makahimo sa buot ninyong pagabuhaton.

18Apan kon kamo ginamandoan sa Espiritu, kamo dili ilalum sa kasugoan. 19Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: pakighilawas, kahugaw, kaulag, 20pagsimbag mga diosdios, panglamat, mga dinumtanay, mga pakigbingkil, pangabubho, kapungot, iyaiyahay, sinupakay, pundokpundok, 21kasina, huboghubog, hudyaka-bahakhak, ug mga butang nga maingon-ingon niini.

Pasidan-an ko kamo, sama sa ako nang pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagabuhat sa maong mga butang dili magapanunod sa gingharian sa Dios. 22Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailub, pagkamapuanguron, pagkamaayo, pagkamatinumanon, 23kaaghop, pagpugong sa kaugalingon; nga sa maong mga butang walay kasugoan nga kabatok.

24Ug ang mga iya ni Cristo Jesus nanaglansang sa ilang unod diha sa krus dala ang mga pangibog ug mga tinguha niini. 25Kon kita nangabuhi man diha sa Espiritu, nan, kinahanglan managgawi usab kita diha sa Espiritu. 26Dili kita magmatinguhaon sa dungog nga kawang, nga makapahagit sa usa ug usa, nga makapasina sa usa batok sa usa.


PAGPAAMBIT SA MENSAHE:

Ginaingon sa Balaang kasulatan nga ang tawo samtang nagkinabuhi pa ning kalibutana sangkap kini sa tulo ka aspeto: ang tawhanon nga lawas, ang espirito santo sa Dios ug ang atong kalag.

Ang espiritu santo nagbatun ug hiyas nga espirituhanon o Diosnon, sama sa pagkamapailubon, pagpasensya, ug mainampoon. Ang atong tawhanon nga lawas nagbaton ug hiyas nga kalibutanon , mga hiyas nga dili iya sa Dios, sama sa pagkagarboso, pagkamasinahon, pagpanapaw,palahubog, ug uban pang daotan ug malaw-ay nga bisyo.

Kun tawgon na kita sa kamatayon, ang atong espritu mobalik sa Dios ug ang atong tawhanon nga lawas mabilin diri sa kalibutan, ug ang atong kalag maoy magpaabot sa kataposang paghukom diin pagasul-oban kini sa espirituhanon nga lawas kun maangkon niini ang kinabuhi nga walay katapusan.

Ang kalag sa tawo wala nay kagahum sa pag-ampo para sa iyang kaugalingon, ug nga kita nga ania sa walog sa mga buhi maoy makatabang sa ilang kaluwasan pinaagi sa mga pag-ampo. Mas maayo nga samtang ania pa kita sa kalibutan, puy-an ta ang kinabuhi nga kristohanon nga puno sa pag-ampo ug pagpaubos ug pagpasensya aron aduna unya kitay bahandi nga Diosnon, apan kun ipatigbabaw nato ang mga hiyas nga tawhanon nan wala kita luna didto sa gingharian sa Dios Amahan.

Matod pa sa Balaang Kasulatan nga kun ang imong bahandi ania ra sa yuta nan dinhi ka ra usab kutob, mas maayo nga aduna kay bahandi nga iya sa Dios diin walay kawatan nga magasaka ug walay taya nga magakutkot ug maimo ang himaya ug kahimuot sa Dios.