9 Ug iya usab nga gisugilon kining usa ka sambingay ngadto sa pipila ka tawo nga nanagsalig sa ilang kaugalingon nga sila mga matarung ug nanagyubit sa uban: 10"Dihay duha ka tawo nga mitungas ngadto sa templo aron sa pag-ampo ang usa Pariseo ug ang usa Kubrador sa Buhis.
11Ug ang Pariseo mibarug, ug ngadto sa iyang kaugalingon nag-ampo siya sa ingon niini, `O Dios, pasalamatan ko ikaw nga ako dili sama sa ubang tawo nga mga tikasan, mga hiwi, mga mananapaw; ug ako dili usab sama niining maniningil sa buhis . 12Nagapuasa ako makaduha sa usa ka semana, ug nagahatag ako sa ikapulo sa akong tanang pinangitaan.`
13Apan ang kubradorl sa buhis nga nagtindog nga nagpalayo, wala gani mopayahat sa iyang mga mata ngadto sa kahitas-an, hinunua nagpanampok siya sa iyang dughan ug nagkanayon, `O Dios, kaloy-i ako nga makasasala!`
14Sultihan ko kamo, nga sa iyang balay mipauli kining tawhana (ang kubrador sa buhis) nga mao hinooy gipakamatarung ug dili kadtong usa; kay ang matag-usa nga magapahitaas sa iyang kaugalingon, igapaubos; apan ang magapaubos sa iyang kaugalingon, igapahitaas."
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong mensahe nag pasabot lamang nga ang maayong binuhatan kun wala magikan sa imong kasingkasing walay panalangin sa Dios. Susama niadtong pariseo nga nagpagarbo sya sa yang kaugalingon sa pagtuman sa kasugoan sa Dios ug mora naman hinoon ug ang Dios na ang may utang sa iyaha, apan ang kubrador sa buhis nga miangkon sa iyang kasaypanan ug naghilak nga nangayo’g pasaylo maoy gipanalanginan ug gikahimut-an sa Dios.
Matud pa sa Balaang Kasulatan,( Efeso 2:8~10) ang kinabuhi nga walay katapusan nga ihatag sa Dios sa iyang mga katawhan nga nagatuman ug nagsunod sa iyang kabubut-on maoy usa ka grasya nga iyang gihatag kanato ug dili kini ganti o premyo bugti sa maayung buhat, kay aron walay makapasigarbo diha sa atubangan sa Dios nga siya naluwas pinaagi sa maayung buhat.
Maayo nga panag-ingnan ang gibuhat niadtong kubrador sa buhis, nga kun mangayo kita ug kapasaylo-an sa atong mga sala ,mangadye kita sa hilom ug atong hilakan ug pangayoon ang kalooy sa Dios.
11Ug ang Pariseo mibarug, ug ngadto sa iyang kaugalingon nag-ampo siya sa ingon niini, `O Dios, pasalamatan ko ikaw nga ako dili sama sa ubang tawo nga mga tikasan, mga hiwi, mga mananapaw; ug ako dili usab sama niining maniningil sa buhis . 12Nagapuasa ako makaduha sa usa ka semana, ug nagahatag ako sa ikapulo sa akong tanang pinangitaan.`
13Apan ang kubradorl sa buhis nga nagtindog nga nagpalayo, wala gani mopayahat sa iyang mga mata ngadto sa kahitas-an, hinunua nagpanampok siya sa iyang dughan ug nagkanayon, `O Dios, kaloy-i ako nga makasasala!`
14Sultihan ko kamo, nga sa iyang balay mipauli kining tawhana (ang kubrador sa buhis) nga mao hinooy gipakamatarung ug dili kadtong usa; kay ang matag-usa nga magapahitaas sa iyang kaugalingon, igapaubos; apan ang magapaubos sa iyang kaugalingon, igapahitaas."
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong mensahe nag pasabot lamang nga ang maayong binuhatan kun wala magikan sa imong kasingkasing walay panalangin sa Dios. Susama niadtong pariseo nga nagpagarbo sya sa yang kaugalingon sa pagtuman sa kasugoan sa Dios ug mora naman hinoon ug ang Dios na ang may utang sa iyaha, apan ang kubrador sa buhis nga miangkon sa iyang kasaypanan ug naghilak nga nangayo’g pasaylo maoy gipanalanginan ug gikahimut-an sa Dios.
Matud pa sa Balaang Kasulatan,( Efeso 2:8~10) ang kinabuhi nga walay katapusan nga ihatag sa Dios sa iyang mga katawhan nga nagatuman ug nagsunod sa iyang kabubut-on maoy usa ka grasya nga iyang gihatag kanato ug dili kini ganti o premyo bugti sa maayung buhat, kay aron walay makapasigarbo diha sa atubangan sa Dios nga siya naluwas pinaagi sa maayung buhat.
Maayo nga panag-ingnan ang gibuhat niadtong kubrador sa buhis, nga kun mangayo kita ug kapasaylo-an sa atong mga sala ,mangadye kita sa hilom ug atong hilakan ug pangayoon ang kalooy sa Dios.
No comments:
Post a Comment