COLOSAS 1: 15~2315Siya mao ang dagway sa dili makita nga Dios, ang panganay sa tibuok nga kabuhatan; 16kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga lingkoranan nga harianon o kagahum o pamunoan o pagbolut-an-- ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya.
17Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang gipakapot. 18Siya mao ang ulo sa lawas, nga mao ang iglesia; siya mao ang sinugdan, ang panganay nga gikan sa mga nangamatay, aron nga diha sa tanang mga butang siya mahimong kinalabwan sa tanan. 19Kay diha kaniya nahimuot sa pagpuyo ang bug-os nga kinatibuk-an sa Dios,
20ug pinaagi kaniya nahimuot kini sa pagpasig-uli, nganha sa iyang kaugalingon, sa tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa kadaitan pinaagi sa iyang dugo diha sa krus. 21Ug kamo, nga kaniadto mga nahimutang sa halayo ug mga mabinatukon diha sa panghunahuna, nga nanaghimo sa mga dautang buhat,
22karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang tawhanon nga lawas pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga binalaan ug dili masaway ug dili mabadlong diha sa iyang atubangan, 23kon kamo magapadayon gayud sa pagtoo, dili matarug, malig-on, dili mobulag sa paglaum sa Maayong Balita nga inyong gipatalinghugan, nga gikawali ngadto sa tanang mga binuhat sa silong sa langit, ug nga niini ako, si Pablo, nahimong ministro. 24Ginakalipay ko karon ang akong mga
17Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang gipakapot. 18Siya mao ang ulo sa lawas, nga mao ang iglesia; siya mao ang sinugdan, ang panganay nga gikan sa mga nangamatay, aron nga diha sa tanang mga butang siya mahimong kinalabwan sa tanan. 19Kay diha kaniya nahimuot sa pagpuyo ang bug-os nga kinatibuk-an sa Dios,
20ug pinaagi kaniya nahimuot kini sa pagpasig-uli, nganha sa iyang kaugalingon, sa tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa kadaitan pinaagi sa iyang dugo diha sa krus. 21Ug kamo, nga kaniadto mga nahimutang sa halayo ug mga mabinatukon diha sa panghunahuna, nga nanaghimo sa mga dautang buhat,
22karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang tawhanon nga lawas pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga binalaan ug dili masaway ug dili mabadlong diha sa iyang atubangan, 23kon kamo magapadayon gayud sa pagtoo, dili matarug, malig-on, dili mobulag sa paglaum sa Maayong Balita nga inyong gipatalinghugan, nga gikawali ngadto sa tanang mga binuhat sa silong sa langit, ug nga niini ako, si Pablo, nahimong ministro. 24Ginakalipay ko karon ang akong mga
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong mensahe nagpasabot sa kabubut-on sa Dios diin iyang gitugyan sa iyang bugtong anak ang kaluwasan natong tanan nga makasasala dinhi sa kalibutan. Atong mapalandungan nga sa panahun sa Exodus diha na si Jesu Cristo nagauban sa mga katawhan ni Moises sa ilang panaw paingon sa yuta nga gisaad kanila sa Dios Amahan. Si Jesus kadtong maong bato nga nagagiya ni Moises ug nagahatag kanila sa tubig sa kinabuhi.
Kini nagpasabot lamang sa dili matukib nga gahum sa Dios diin tungod sa iyang kalooy ug paghigugma kanato nga iyang katawhan gipakanaog niya ang iyang bugtong anak aron pagluwas kanatong tanan ug aron usab madayag ang kamatuoran, nga ang pagpaubos ug magsunod sa kabubut-on sa Dios mahatagan gayud sa himaya nga walay katapusan.
No comments:
Post a Comment