MATEO 15 : 21 ~ 2821 Ug si Jesus mipahawa didto ug mipahilit sa kayutaan sa Tiro ug Sidon. 22Ug tan-awa, miabut ang usa ka babayeng Canaanhon nga taga-didto, ug misinggit nga nag-ingon kaniya, "Ginoo, Anak ni David, kaloy-i intawon ako; ang akong anak nga babaye ginasakit pag-ayo sa usa ka yawa." 23Apan wala siya motubag kaniya, bisag usa ka pulong. Ug miduol kaniya ang iyang mga tinun-an ug gihangyo siya nila nga nanag-ingong, "Papaulia siya, kay ania gisunod kita niyag siyagit." 24Ug siya mitubag nga nag-ingong, "Ako gipadala ngadto lamang sa mga nagawalang karnero sa banay ni Israel."
25Apan siya miduol ug sa iyang atubangan miluhod siya nga nag-ingon. "Ginoo, tabangi intawon ako." 26Kaniya mitubag siya nga nag-ingon, "Dili matarung nga kuhaon ang tinapay nga alang sa mga anak ug iitsa ngadto sa mga iro." 27Siya miingon, "Tinuod kana, Ginoo; ngani bisan pa ang mga iro magakaon man sa mga mumho nga matagak gikan sa lamisa sa ilang mga agalon." 28Ug kaniya mitubag si Jesus nga nag-ingon, "O babaye, pagkadaku sa imong pagsalig! Pagabuhaton kini alang kanimo sumala sa imong gusto." Ug dihadiha naayo ang iyang anak nga babaye.
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong mensahe nagpsabot diha sa pagsukod ug pagsulay nga naambitan sa maong babaye diin siya gisukod ni Jesu Cristo apan sa dihang nakita ni Jesus ang iyang kamatinud-anon ug pagsalig ngadto as Dios ug diha sa kang Jesus mismo naan diha-diha iyang gipakita ang milagro, diin naluwas ug naayo ang iyang anak.
Usa kini ka panag-ingnan diha sa atong pagpangayo sa Dios sa atong mga gikinahanglan nga materyal sa kinabuhi o sa mga tawhanon nga kinahanglan diin diha usab diay kita sukdon sa Dios kun asa kutob ang atong pagtoo, diin diha sa mga pag-ampo ug mga paghalad maoy mamahimo natong tuko diha sa mga pagsukod ug pagsulay, diin diha unya sa mao mong kinasingkasing nga pag-ampo ug pangaliya sa kanunay ug hinay-hinay, ang imposible mamahimong posible.
Ang pagtuo , matod pa sa balaang kasulatan diha sa mga sinulat ni Santiago, nagkahulugan kini ug pagsalig, ingon man sa paglaom ngadto sa Dios makagagahum diin dili nimo makita ni mahikap, diin matod pa sa balaang kasulatan nga bulahan ang katawhan nga nagatoo sa mga butang nga dili makita ni mahikap o mga butang nga espirituhanon kay kining mga butanga mohangtod sa hangtod apan ang pagtoo diha sa mga butang diin makita ug mahikap diin kining mga butanga adunay utlanan.
Samang panag-ingnan kung kita nagatoo ug nagasul-ob sa hiyas sa espiritu santo sama sa pagkamangindawaton, ug pagpaubos ug sa pagsimba ug pagpasidungog kanunay sa Dios Amahan, nan bulahan ka kay aduna kay matipig nga bahandi para didto sa langit. Apan kun imo ipalabi ang mga bahandi nga kalaibutanon diin pagakan-on lang sa taya ug pagasak-on sa kawatan nan inig-abot sa adlaw sa panudya dinhi kara usab sa kalibutan kutob.
:25Apan siya miduol ug sa iyang atubangan miluhod siya nga nag-ingon. "Ginoo, tabangi intawon ako." 26Kaniya mitubag siya nga nag-ingon, "Dili matarung nga kuhaon ang tinapay nga alang sa mga anak ug iitsa ngadto sa mga iro." 27Siya miingon, "Tinuod kana, Ginoo; ngani bisan pa ang mga iro magakaon man sa mga mumho nga matagak gikan sa lamisa sa ilang mga agalon." 28Ug kaniya mitubag si Jesus nga nag-ingon, "O babaye, pagkadaku sa imong pagsalig! Pagabuhaton kini alang kanimo sumala sa imong gusto." Ug dihadiha naayo ang iyang anak nga babaye.
PAGPAAMBIT SA MENSAHE:
Ang maong mensahe nagpsabot diha sa pagsukod ug pagsulay nga naambitan sa maong babaye diin siya gisukod ni Jesu Cristo apan sa dihang nakita ni Jesus ang iyang kamatinud-anon ug pagsalig ngadto as Dios ug diha sa kang Jesus mismo naan diha-diha iyang gipakita ang milagro, diin naluwas ug naayo ang iyang anak.
Usa kini ka panag-ingnan diha sa atong pagpangayo sa Dios sa atong mga gikinahanglan nga materyal sa kinabuhi o sa mga tawhanon nga kinahanglan diin diha usab diay kita sukdon sa Dios kun asa kutob ang atong pagtoo, diin diha sa mga pag-ampo ug mga paghalad maoy mamahimo natong tuko diha sa mga pagsukod ug pagsulay, diin diha unya sa mao mong kinasingkasing nga pag-ampo ug pangaliya sa kanunay ug hinay-hinay, ang imposible mamahimong posible.
Ang pagtuo , matod pa sa balaang kasulatan diha sa mga sinulat ni Santiago, nagkahulugan kini ug pagsalig, ingon man sa paglaom ngadto sa Dios makagagahum diin dili nimo makita ni mahikap, diin matod pa sa balaang kasulatan nga bulahan ang katawhan nga nagatoo sa mga butang nga dili makita ni mahikap o mga butang nga espirituhanon kay kining mga butanga mohangtod sa hangtod apan ang pagtoo diha sa mga butang diin makita ug mahikap diin kining mga butanga adunay utlanan.
Samang panag-ingnan kung kita nagatoo ug nagasul-ob sa hiyas sa espiritu santo sama sa pagkamangindawaton, ug pagpaubos ug sa pagsimba ug pagpasidungog kanunay sa Dios Amahan, nan bulahan ka kay aduna kay matipig nga bahandi para didto sa langit. Apan kun imo ipalabi ang mga bahandi nga kalaibutanon diin pagakan-on lang sa taya ug pagasak-on sa kawatan nan inig-abot sa adlaw sa panudya dinhi kara usab sa kalibutan kutob.
Diin mas bulahan diha sa imong pagtuo ug pagsalig as Dios diin sa kanunay ubanan mo kini sa mga Diosnon ug mga espirituhanon nga buhat kay matod pa sa balaang kasulatan, Santiago 2: 17, Ang pagtoo nga walay buhat sama ra sa lawas sa tawo nga wala nay espiritu, sa ato pa ang pagtuo patay kung walay buhat. Nan kinahanglan ba nga makita sa tibuok katawhan ang imong binuhatan, aron usab ilhon ka nga magtutuo? , apan m atod pa sa pulong sa Dios Amahan, mas maayo nga magbuhat ang imong too nga kamot nga dili makahibalo ang imong wala nga kamot nga sa ato pa mga igsoon igo na nga ang imong Amahan sa langit ug ikaw maoy nakahibalo diha sa imong pagtuo diin kini ilang makita sa atong tagsa-tagsa ka kasing-kasing.
:
No comments:
Post a Comment